dété

Gebruikersnaam dété

Teksten

een brug te ver

"Ik ben een brug te ver gesukkeld " zuchtte hij"Gelatenheid is het geworden, neerliggen en kijken naar de hemel. 'Vriendschap' zal wel zo aanvoelen zeker ? De spanning is totaal weg ge-ebt in enkele weken tijd. Geen kriebels meer in de buik, geen roodaanvoelende wangen meer... Zelfs het wachten gezien ze overal en steeds te laat komt doet me geen pijn meer, noch de verhalen die ze me vertelt over haar échte minnaar ... De foudre van wat ooit een 'Coup de ...' was is nog slechts een ouderwetse zaklamp waar de batterij ver plat lijkt : het lijkt evenoud te zijn als de film...  Ineens nu toch...Ook bij haar is de guitigheid en de aandacht voor mij totaal verdwenen, Geen prikkelende aanrakingen meer die naam waardig en vriendenzoenen geven bij aankomst en vertrek vertellen eenzelfde verhaal. 'Vriendschap ' móet zo aanvoelen ... Hoewel er niets in de weg leek dat er iets erger zou zijn als een maand geleden lijkt het een gevoel dat onder het stof is beland.` 'Passie verdween als duinzand door de vingers, er schieten maar een paar korrels meer over... 'Vriendschap' zal zo aanvoelen ? 'Wanneer ?' Is onbelangrijk geworden, een agenda is overbodig geworden. Rondkijken achter een scheefgezakte zonnebril , die op haar gezicht niet echt goed staat , maar wie ben ik om hier een opmerking te maken ? Af en toe een stil moment.... "... zweeg hij even..."Kijken naar je glas en denken .....'ik moet een andere uitdaging volgen'  Er waren aanbiedingen die ik af hield. Nu 'moet' het maar... Misschien ben ik nu een povere tweede keus maar goed genoeg voor iemand die geen andere heeft tot nu toe ? " leek hij me vragend aan te kijken terwijl hij de zinnen ratelde. " Véronique lijkt nog steeds te wachten , maar ik zou wachten ... Marie Christine ook, maar die is zeker misschien wel al bezet nu .... Ik ben er misschien nu wel klaar voor ? " keek hij me opnieuw bezorgd aan . "Maar ik weet het : 'Vriendschap' voelt zo aan. Afzetten van die drang. Terug naar praten. Woorden meer wikken en wegen. Niet meer uitdagen met woorden en zeker niet meer kwetsen. Zonnebril opzetten en mee rondkijken moet net weer kunnen. Voor mezelf nu.Het boetekleed voor de gemiste afspraak verleden week mag NU af !  De verontschuldigingen in de zak steken !  De (des) appreciatie over mijn mogelijkheden bij mijn zoektocht leg ik naast me neer.Want alhoewel je geen echte kans meer maakt wil men je ook niet volledig uit handen geven.Die stap moet je zelf zetten nu. Want zo kan "vriendschap" ook aanvoelen !" Hij keek naar de hemel ... Ik zag de meeuwen duikvluchten nemen om stukjes verlaten eten op te pikken..."Ongevoelig...." mompelde hij nog... Over wie hij het nu had weet ik niet en even later stond hij op en verdween woorden die onverstaanbaar waren door de wind waaiden mee weg met hem en sedertdien heb ik hem niet meer gezien... Is hij vertrokken of gewoon ergens toch nog 'iets gevonden' ?  Ik voelde toch wat vriendschap voor hem ..... Dété

dété
0 0