Evelien

Gebruikersnaam Evelien

Teksten

Karma

Je zit alleen tussen de olieverfjes. De deur waait open en de tocht duwt een doos pastelkrijt in een emmer lijm. Je laat de kleuren stollen, snijdt de emmer los en legt je vermoeide voeten op het nieuwe krukje.   Je was op zoek naar het naaischaartje dat nog van je moeder is geweest. Verguld, perfect op maat van je vingers en vlijmscherp. Nergens was het te vinden. Je ziet bewegingloos toe op de chaos in de kamer. Je denkt terug aan de workshop van vorige week. Zou het kunnen? Was iemand met je schaar aan de haal gegaan terwijl jij genoot van een stuk kriekentaart?  Alle materialen heb je in overvloed, alleen dat schaartje is uniek.   Je weet niet wie te verdenken. Alice heeft genoeg gespaard om honderd van die schaartjes cash te betalen. Agnes is linkshandig. Roberts vingers zouden nooit door de openingen passen.  De lerares knutselde nooit in haar vrije tijd en zou in demonstratielessen nooit met gestolen goed kunnen pronken. Het moest dus iemand van de andere tafels geweest zijn.   Dit was precies de reden waarom je niet naar het rusthuis wou. Je spullen zouden nooit allemaal in die kleine kastjes passen, dus wat je meebracht was een collectie van uiterst dierbaar en uiterst nuttig bezit. Alles achter deurtjes die niet op slot konden. Jij hoort in je eigen huis, tot de nok volgestouwd met boeken en schilderijen die je ooit scherper zag.       Op woensdag zou je teruggaan naar de Vlijtige Liesjes. Je patchwork zou je afwerken met het rode borduurgaren dat je vond toen je naar je schaartje zocht. Een routinewerkje dat je toeliet om de andere tafels rond te speuren.       Met grote rode lussen versier je je lappendeken. Je gaat een tafel verder een schaartje lenen en vertelt vol zelfspot dat je niet eens meer weet waar het jouwe zou kunnen zijn. Ondertussen kijk je iedereen rond de tafel beschuldigend aan. Je gaat terug naar je tafel en knipt twee rondjes uit karton. Je wikkelt er het rode borduurgaren rond om pomponnetjes te maken. Aan weer een andere tafel ga je een schaartje vragen om tussen de kartonnetjes door het garen los te knippen. Een derde schaartje krijg je aan de laatste tafel, om de overtollige draadjes aan de achterkant van je pachwork te verwijderen.   Terwijl je tafelgenoten een carré confituur gaan kopen, laat jij de drie schaartjes in je krokoleren handtas glijden. Je gaat ongemerkt naar buiten via de toiletten en belt je dochter om je een kwartiertje vroeger te komen halen.       De brandweer kon maar niet begrijpen hoe de chauffeur ongedeerd uit het ongeluk kwam, terwijl de oude dame in de passagiersstoel ter hoogte van haar hals doorboord was met drie schaartjes. De dochter bleek haar al jarenlang in een rusthuis te willen plaatsen, wat haar zowel het motief als de gelegenheid gaf. De volksjury zou het alleen nog moeilijk krijgen met het verklaren van de aanwezigheid van een vierde, verguld schaartje verscholen in het vilt van de kofferbak.

Evelien
0 1