Filip Bastien

Gebruikersnaam Filip Bastien

Teksten

komma

ik heb gezocht naar woorden die mij niet vonden, radeloos op de vlucht, een zandweg die geen spoor vond om tot zichzelf te worden,   luchthavens zonder landingsbaan. dat er taal moest komen, een pad weg uit de schaarste van alleen maar bomen - ik heb het naar de sterren   geschreeuwd die als een plafond tegen mijn adem plakten, tot een schaamrode maan het janken overnam. er is geen   betekenis gebleven na het lawaai van krekels en verre honden. alles van waarde zoemde zich dicht tot een komma in mijn keel.

Filip Bastien
0 0

betere dagen

een klein advies voor als het nacht wordt en ik – weer eens – niet bij je ben.   denk na voor je beslist wat te doen met dit raam in de tijd – gordijnen van inkt, een verveelde maan, hangende vragen.   leg zorgvuldig een sluimer over je ogen, oogst onze dromen met een zeis van geblauwd staal en slaap alsof iemand heel de tijd naar je kijkt,   in jezelf gerold als een klein dier, weerloos als ik op mijn betere dagen.

Filip Bastien
0 0

Priemseizoen

Herfst is iets dat nergens op rijmt, een seizoen dat niets anders verdraagt dan zichzelf, voor alles zijn eigen maatstaf geijkt. Hij haalt   de dagen neertot ze ternauwernood                        hun eigen licht kunnen dragen, als huid                     die krimpt in de kou. Hij is het comateuze slapen van wie   het einde is beloofd, de langste nachten op de rand van bed en afgrond. Nu en dan vraagt herfst zich af waarom   geen enkel woord bij hem wil passen en regent zich droevig een elegie van lossend blad bijeen.

Filip Bastien
0 0

Opleiding

Publicaties

Prijzen