Joseph Avers

Gebruikersnaam Joseph Avers

Teksten

SFEERBEELD VAN MANILA

Ongeschilderde grijze gevels overschouwen opgebroken voetpaden die nooit hersteld worden, stinkend consumptie-afval ligt overal verspreid en schurftige kale honden scharrelen hoopvol speurend tussen de resten naar wat bedorven eetbaars vooraleer een schaduwplekje op te zoeken waar zij de vlooien in hun vachten proberen af te krabben en hun groteske tumoren kunnen likken. Kakkerlakken door zonlicht verblind trippelen voorbij, spelen kat en muis met de nonchalante voeten van de vele passanten om niet vertrappeld te worden. Ratten duiken op uit open liggende riolen en maken de nachtelijke straten agressief tot hun domein. Geliefden zonder geld, zonder baan, zonder toekomst maken afspraakjes om elkaar te ontmoeten in de schemerzone tussen dagen en avonden in blijde verwachting van de nachten van onveilig vrijen. Romantiek is alomtegenwoordig aan de poorten van de hel.

Joseph Avers
0 0

TERUGKEREN

Beenderen tot as as tot stof stof over niets tenzij iets tussen gladgestreken plooien valt.   Plooien tot huid huid over organen organen tot anti-leven Het begin is het einde en omgekeerd evenredig.   Wijd is nauw nauwgeestig is oneindig oneindig is beperkt voor zover het waarneembaar is. Waarnemen is wentelen in verwondering terugkeren in een koets van diamant.

Joseph Avers
0 0

IETS UIT HET NIETS

Geen god zonder zwaard. Geen zwaard zonder strijd. Geen strijd zonder vuur. Geen vuur zonder hitte. Geen hitte zonder blussen. Geen blussen zonder water. Geen water zonder nattigheid gewaar te worden.                            Geen gewaarwording zonder leven. Geen leven zonder lucht. Geen lucht zo giftig dat die niet kan worden ingeademd door zelfmoordenaars en anderen met een doodswens. Geen wens zonder verlangen. Geen verlangen zonder voelen.   Geen voelen zonder anderen. Geen anderen zonder ik. Geen ik zonder liefde. Geen liefde zonder tijd. Geen tijd zonder strijd. Geen strijd zonder doden. Geen doden zonder God. Geen god zonder tweesnijdend zwaard…

Joseph Avers
0 0

EI

Het einde van de wereld is nabij van mijn wereld. Toen ik voor de op een na laatste keer verhuisde leek het nog veraf nu is de afstand verkleind door jaren later het kijkt mij aan met de koude ogen die ik het beste ken weerkaatsend . Alles welbeschouwd was het een lang eindje hield mij jarenlang aan het lijntje het eitje raakte uitgebroed aan de kook niet meteen het hardst gekookte eitje maar eentje hard genoeg om gepeld te worden. Jij bent niet ik, de jouwen zullen nooit de mijne zijn. Hard- of zachtgekookt blijven het verschillende eitjes die samen in een korf verzameld worden om verdeeld te worden aan het einde.

Joseph Avers
0 0

DRONKEN DICHTER

Zijn ogen twee daiquiris, de randen van zijn brilleglazen gekristalliseerd in ijs, de winter in zijn hart. Als zijn ogen twee tequilas zijn, is het zout op de rug van zijn hand naar zijn lippen gestegen, het citroensap kleeft als een wonde aan zijn huid. Huilen naar de maan samen met de andere wolven op het feest. Het amberen vocht van tranen vergoten in een allang opgegeven straat. Hij is narcistisch zoals iedereen, dicht voortdurend: ‘hik”                 en soms wordt hij daarmee onderscheiden.

Joseph Avers
0 0

AS

  Restanten van uitgedoofd vuur hopen zich op in haarden, geblust door gebrek aan energie, tot nachtelijke merries geworden ondanks dagelijks terugkerend licht van vergeten veulens. Heersers hebben niets meer te verliezen in hun tweede ambtstermijn: democratisch worden zij toch niet meer herkozen. Altijd verloren ergens tussen doodgewoon genoegen en dodelijk verderf, vergrijsd in loopbanen van moord en genocide bevelen in landen waar Allah aanwezig is, door God verlaten. Ooit zullen hun assen worden uitgestrooid: het zal minder warmte opleveren dan vuur die zij ontketenden. Goden proberen een zin bij elkaar te puzzelen waar profeten te kort schoten.

Joseph Avers
0 0

BRUG

Wij zagen de morgen dagen, de zon verrijzen vanop de brug. Vreedzaam zagen wij de avond dalen, de sterren glinsteren boven de brug. Zoals altijd ‘s anderendaags vergeten. Wij zagen de nacht duisteren halverwege op de brug tussen twee niemandslanden. Vaak was het donker zo helder dat wij zonnebrillen droegen om de angst in onze ogen te verbergen. Nog steeds aan sterke stalen kabels hangt de brug waar velen sprongen in de afgrond nooit zwarter dan diepste schaduwen. Wij komen er niet meer terug want het is er te druk geworden. Herinneringen nemen alle plaatsen in. Door het ellebogende verkeer is het over dode kale koppen lopen.

Joseph Avers
0 0

GODEN

De mooie jonge goden zijn nooit echt knap geweest, niet langer jong:     ook literaire goden worden ouder; onsterfelijkheid is een kwestie van tijd. Alles is reusachtig in minimaliteit. Oudere goden met genoeg Alzheimer om vergeten dood te gaan,       kijken toe vanachter hun hooghartige maskers, zonder emotie tenzij wat verwondering. Zij hebben het allemaal eerder gezien, kunnen het zich alleen niet herinneren. Troonopvolgers wachten in de coulissen, zullen te voorschijn komen als zij ooit nuchter raken van tussen kartonnen dozen vol met jeugdzondige manuscripten.

Joseph Avers
9 0

TIJD EN GEBEUREN

Dagen gaan voorbij, voor mij, zo vlug dat zij over zijn vooraleer ooit begonnen. Vele onverwachtheden hadden kunnen gebeuren als het wat langer had geduurd. Oneindigheid gaat de weg van alle dingen op. Bij gebrek aan dagen soms opzettelijk onschuldig, blijft kwaadaardigheid nijpen. Wat achterblijft is een hele hoop opgestapelde dozen in een magazijn van tijd, verlangens en vooral stof.

Joseph Avers
0 0

TAAL

Taal is wat mij verbindt met anderen die ik nooit zal zien, die mij misschien zullen lezen als een open boek indien de woorden helder zijn. Taal is wat mij scheidt van anderen ook al beweren zij mij te kennen, zelfs intiem. Vaak gingen wij naar bed met elkaar althans tussen papieren lakens gaven wij elkaar bevrediging en absolutie. Taal is bonte toekomst, grijs verleden, kleurrijk heden, zwart/wit als perceptie van realiteit. Taal is verstaan, in onbegrip. Ervaren zonder beleven. Taal is liefde en haat, een eeuwige leugen met zichzelf verenigd. Bestaan door geboren worden, leren en dood gaan. Taal heeft een bestemming: het onherroepelijke lezen van het gaan. Taal is RAM, BIG BANG, SABAM, verdwaald in afkortingen van verdwazing. Woorden gaan verloren, zelfs simpele zoals SAMEN. Taal is een beetje sterven aan het einde van elke onpare pagina.

Joseph Avers
0 0

VALS

Superman is nep omdat hij zijn rug brak en verlamd werd; een echte superman zou dat nooit hebben gedaan omdat hij zwoer te zullen zorgen voor de wereld zoals wij die kennen. Papa en mama zijn uit de kunst. Zij stierven of wat dan ook. Echte vaders en moeders zouden gebleven zijn om te zorgen voor mij en voor al het andere. Mijn vriendin is een fraude, een mop maar niet echt grappig. Wij hadden verwacht dat wij zij aan zij konden lopen, althans voor een tijdje, tenminste een mijl lang geleid door een electronische arm. Oog in oog met gekwelde zielen in gemartelde beelden kan ik niet voorbijgaan aan de pijn, ondanks alledaagse grappen ontslagen van werkelijkheid op een afstand altijd zo kortbij en nooit echt.

Joseph Avers
0 0

BEGIN

Zoveel gaat verloren in perioden waarin beschavingen vadsig aan hun einde komen, waarin nog niet besloten werd om plaats te ruimen voor andere of om weer helemaal van voor af aan te beginnen. Alles is koffiedik kijken als er nog dik is want misschien zal koffie herontdekt moeten worden, zal men opnieuw gedurende een oneindigheid in menselijke ingewanden graaien om de toekomst te voorspellen.

Joseph Avers
0 0

GEHEIMEN

'Eigenlijk heb ik je wat te zeggen...' 'Ja?' Er wordt geaarzeld, net zolang tot er van besluit veranderd wordt. 'Het kan nog wel even wachten tot een volgende keer...' Angst vreet de ziel op. Het risico om te falen is fataler dan het falen zelf. Zeggen gebeurt niet. Status quo strekt zich uit, verlamming van de hersens. Geheimen blijven duren onafgebroken uren alleen in gezelschap van fragmentarische mysteries.

Joseph Avers
0 1

Opleiding

Publicaties

Tussen 1977 en 1983: 10tallen verhalen en gedichten in literaire tijdschriften zoals Kruispunt, 't Kofschip, Creare, Schuim, Yang, Naar Morgen, Noodrem en in verzamelbundels zoals Stemmen uit het dorp, Kinderen dromen zich een wereld, Poezie en zee, Reisoogst, Honderd Nieuw Dichters deel 4, Bronsgroen, Liefste geliefde enz.
In 1979 dichtbundel uitgegeven door Panther Paperback (Lennik): Van Kruispunt tot doolhof.
Vanaf 2012: 450+ gedichten en korte verhalen op de websites 120w,nl, ikvertel.nl, imazed.nl, basicpublishing.nl, storees.net.
Vanaf 2013: 250+ Engelstalige gedichten en verhalen op de Amerikaanse websites allpoetry.com, voicesnet.com.
Vanaf 2013: gedichten in de verzamelbundels 19de en 20ste Poezieprijs C.C. Boontje, Sint Niklaas
Vanaf 2014: gedichten in Contemporary Poetry Digest (U.S.A.) en The 100-Best Poems of 2014 (U.S.A.).

Prijzen

In 2012: eerste prijs met het kortverhaal Het verhoor bij Imazed.nl en derde prijs met het kortverhaal Jacht bij 120w.nl.
In 2013-2014: 93 onderscheidingen voor gedichten in het Engels bij wedstrijden op de Amerikaanse website allpoetry.com: 8 x goud, 14 x zilver, 16 x brons en 55 eervolle vermeldingen.