sinjab

Gebruikersnaam sinjab

Teksten

de ochtend voordien

De ochtend voordien herschiep ik mijn kamer en vond (terwijl mijn blaas op springen stond) dat mijn beddengoed gewassen moest de vloer geboend, et cetera   Ik liet er zelfs mijn ochtend voor; was voor twaalven uit bed nam de tijd voor koffie, een sigaret en ging fluitend door de straten   Liep naar het stadhuis, vond er de bel, zei: “de kerk kan een laagje verf wel gebruiken, de bomen wat water de zee aquarel”   Ik wilde er gewoon voor zorgen dat de stad je goed zou staan morgen

sinjab
0 0

Van Vader op Zoon

Al dichtend leert men dat rijmen niet van klank alleen afhangt De Nacht krijgt Gras toch ook gerijmd? En vaak dichten generaties van Vader op Zoon   het vergt tijd maar mettertijd wordt elke kloof gedicht

sinjab
12 0

IJSSPIJKERS

Ik spring naakt zonder kleren Gigantisch mijn veren Van top tot top Over de ijsspijkers van de Himalaya   Haar pure essentie vult de valei Haar haren dansen en kietelen mij En bloemen verleiden de bijtjes   Zo komen wij naakt saam Onder de stralende zon, Tot een hemellichaam op duizenden meters boven de ijsspijkers van de Himalaya   Maar winter koelt de passie En bevríest Daar-na  de tranen Om niet te hoeven schitteren als ijskristallen boven oorlogs- en liefdesveteranen   Nu val ik naakt zonder kleren gekortwiekt mijn veren en spat op de ijsspijkers van de Himalaya uiteen   in de ijle berglucht waar dwalen nog steeds Pollen, die reeds een bloem en een zoen en een klucht verloren.   Dan kleumen en reiken mijn handen Naar ’t naargeestig branden Van ‘t wonderlampje dat gulzig aan de laatste druppels olie zuigt   De vlam der herinnering bezweert schertsend de lucht Zij  wasemt haar laatste en eeuwige zucht   Mijn tranen verkleumen en spatten uiteen Boven de bergen, geweldig alleen   Overweldigend alleen   Wat vriest het vannacht De toppen van ’t gebergte kreunen en kraken terwijl ik denk aan vroeger ’t eind van de zomer   Toen ik nog sprong Naakt zonder kleren ontdaan van mijn veren Van top tot top over de ijsspijkers van de Himalaya

sinjab
0 0

Flora

Flora Zoen haar op z'n Vlaams In de vele toonaarden van Brell. Dartel als een boerenpaard en Raak op dreef. Draaf 's lentes met haar mee Door de weiden en de wulpse flora.

sinjab
0 0

Bunker

Langzaam trekt de leegte Bijtend, bitter door mijn ziel met stemmen saam En hol gesteen, In de bunker waar levensdrift verviel   schaterend hebben zij na mij, de euforie verheven, en tabak, drank en mijn geween spelen poker om mijn leven   Ik schreeuw, mijn geestdrift leeggelopen Mijn schreeuw, geslaakt in bunkerlucht Ik kijk verdoofd naar ‘t bloedig slopen zonder dak, ik, op de vlucht   Maar tabak, drank en mijn gekir De euforie nihil Nadat ineens mijn drift verviel, zijn zij groen gras bij roest asiel

sinjab
2 0

Vlam op zee

Deze nacht dagdroomde ik. Jouw mond smolt traag en droop oases op mijn dorre huid vlak voor ik in je lichaam kroop   Jouw heupen dansten de cadans van vuur en ik vat vlam op zee en was in beddenfort weer mans en pomp nu bloed voor twee

sinjab
8 0

Stad van twee op twee

Samen warmden wij een huis, een stad van twee op twee Terwijl de wereld aan onze stoep voorbijschoof Nu eens, gingen wij naar zee, met haar blanke duinen En brachten hen in onze stoute schoenen mee, naar hier Soms dan, zaten wij in ’t raamkozijn En keuvelden, lachten, lieten de wereld onze lippen, borsten, het kuiltje boven haar bolle billen zien het duurde   (wij vergaten bijna dat ze op doorreis was) tot zij op een morgen weer de sporen volgen moest en  mij in der haast, met ontelbare zandkorreltjes en een billenloos, geurend slipje achterliet

sinjab
11 1

Opleiding

Publicaties

Prijzen