Gebruikersnaam socrates
Laat mij je lichaam raken, je lijn der vormen maken, de gulzigheid in ons ontwaken Laat mij je lippen kraken, je passie smaken, de hartstocht kleven op ons kaken Laat mij je buik bevaren, je storm bedaren, de zwaarte van ons geheim bewaren.
Hij ging naar de 100 zij werd er 102 vonden 'leven' een wonder op 't bankje voor de tv waar Groenland altijd groen bleef en Vuurland altijd rood kijkend met hun herinneringen wachtend op de dood. Zendertje 1 en zendertje 2 een stukje kleur voor een gelukkig paar zendertje 1 en zendertje 2 het ene voor hem en het andere voor haar. Zo werden ze ook gevonden hun handen verstrengeld inéén het leven hun ogen de kleur uit de tv waar Groenland voor hen grijs werd en Vuurland koud en ijs maar kijk omhoog en zie ze morgen in 't goud van het ochtendrood. Zerkje 1 en zerkje 2 geen stukje kleur meer voor 't overleden paar zerkje 1 en zerkje 2 het wit voor hem en het zwart voor haar.
Zotte losbandigheid tuimelt uit spiedende galmgaten één wordend met al wat in de diepte ligt. Ik hou van die vervloekte klokken die mij weer in het leven werpen als wij onder zwellend orgelmuziek snel één vlees worden. Adempauze op de lange zoektocht naar elkaar.