Writeitdown

Gebruikersnaam Writeitdown

Teksten

wij zijn één (hfdstk 1)

Nate en Laura zijn al sinds hun kindertijd onafscheidelijk. Beste vrienden door dik en dun. Samen voor altijd, dat is hun afspraak. Kleuterschool, lagere school, middelbare school en hoge school, alles zouden ze samen doen. Maar wat als na een dramatische gebeurtenis hun belofte niet langer geldt? De plotse haat tegenover elkaar haalt hun vriendschap onderuit en  ze verdwijnen uit elkaars leven voorgoed.   Wanneer Laura afstudeert vindt ze meteen werk.  Er lijkt aan haar geluk een einde te komen wanneer ze plots oog in oog staat met haar ex-beste vriend. Ze proberen zoveel mogelijk naast elkaar te werken, De koele blikken en scherpe woorden negerend. En dat gaat prima... nou ja, tot de baas een opdracht voorschoteld waarvoor ze niet anders kunnen dan samenwerken.                                                ********************************     Een regendruppel valt op Laura's wang, ze had het kunnen weten, die donkere wolken voorspelden niet veel goeds, ze hoopt maar dat Nate een goede reden heeft voor dit verassings tochtje.  Ze kijkt rechts en ziet haar beste vriend op haar afkomen. Hij lacht, Laura vindt zijn lach erg mooi. Ook al mist hij vooraan een tand waardoor hij een beetje lispelt. De meeste jongens zijn echt vreselijk irritant maar met Nate kan Laura het altijd goed vinden. Haar beste vriend. En ook al is hij nog maar 8jaar en Laura maar 7, toch weten ze al dat hun vriendschap hechter is dan die van de andere kinderen in hun omgeving. Ze delen letterlijk alles met elkaar. Van drinken tot kleding.   'Mijn voeten doen pijn Natie.' zeurt Laura, terwijl ze even stopt om over haar hiel te krabben.   Nate schudt zijn hoofd en lacht schattig. 'We zijn er bijna Laurie, wil je mijn verassing dan niet zien?' vraagt hij een beetje teleurgesteld.   'Nee, tuurlijk wel zotteke, maar m'n voeten doen wel echt pijn.' ze hinkelt hem achterna. Nate draait zich naar haar om, kijkt even bedenkelijk en gaat dan gebogen voor haar staan.   'Uh, wat doe je?' vraagt ze verward. 'Ik ga je dragen, klim erop.' zegt hij serieus.   Laura giechelt waardoor er schattige kuiltjes in haar wangen ontstaan en schudt dan haar hoofd. Straks vallen ze beide en dan is het haar schuld.   'Ah, komaan Laurie, we zijn er bijna.' roept hij enthousiast. Nog voor ze iets kan zeggen heeft hij haar opgetild en draagt hij haar verder.   Even later komen ze bij het strand en Nate zet Laura weer op de grond geeft haar een dikke knuffel en loopt dan richting een hoopje zand een beetje verder. Laura gaat zitten en kijkt naar de mooie golven. De grote plas is volgens haar een van de mooiste plekken ooit. Dan richt ze haar ogen op haar beste vriend. Toen mama een vriendin op bezoek had was hij er ineens, terwijl de volwassenen verder praatten over het huis naast het onze dat te koop stond nam ze de schattige jongen met de donker blonde haren en blauwe ogen mee naar de achtertuin, ze bouwden samen een kamp en toen het tijd was voor hem om te gaan hebben ze zich daar schuil gehouden. De ouders hadden wel 2 uur nodig om hen te pakken te krijgen. En sindsdien zijn Laura en Nate de beste vrienden. Aller beste maatjes!   Wanneer hij zich omdraait en weer naar me terug komt lacht ze haar  tanden bloot en kijkt nieuwsgierig naar zijn handen waarin hij iets verborgen houdt.   'Alsjeblieft.' zegt hij terwijl hij zijn handen openmaakt.   In zijn handen ligt een mooie steen en een ster die... beweegt? Wow!   Laura's ogen verwijden en een beetje verbaast staart ze naar zijn handen. 'Zijn die voor mij?'   'Ja, maar ook voor mij. We houden ze samen bij. Voor altijd!' knippoogt hij.   'Waarom doe je dat?' lacht Laura, 'Ik weet het niet, pap doet het altijd naar mam, wanneer hij denkt dat ik niet kijk.' grijnst hij     'oh, je mag niet luistervinken.' merkt Laura op, Laura's donkere krullen wiegen heen en weer met de wind. 'Mama zegt dat dat erg onbeleefd is.' haalt ze haar schouders op.   'Niet als ze het niet weten.' Nate legt zijn arm rond haar en samen kijken ze naar de zon die onder de plas begint te verdwijnen.   Het is rustig, er is niets te horen buiten de golven van de plas en af en toe een vogel. Het is misschien raar voor 7 of 8 jarigen om stil te zijn, maar als ze samen zijn hebben ze niet het gevoel dat ze heel de tijd door moeten praten.   Die stilte wordt meteen onderbroken wanneer Nate het uitroept.' 'Auw !' 'Wat is er? Wat gebeurd er?' vraagt Laura ongerust. Ze kijkt hem nauwkeurig aan. Hij steekt zijn hand uit en toont de pijnlijke plek. 'Een krabding heeft me gebeten.' moppert hij.   Laura kijkt een beetje hulpeloos toe en krijgt dan een idee. Ze leunt naar voren en geeft er een kusje op. 'Zie zo, alles beter nu.'   Hij kijkt haar vragend aan. 'Van mama geleerd.' zegt ze liefjes.   'Bedankt, Laurie.' Hij leunt tegen haar aan en rolt hen om zodat Laura onder hem ligt en dan begint hij haar te kietelen. Als snel gieren ze het allebei uit en worden er woorden als: “hé” of “Stop” geroepen.   'Ik geef me over.' meld Nate hijgend en lachend.   'Goed zo!'   Even is het weer stil.   'Natie, we blijven toch altijd vrienden hé?' ze kijkt haar beste vriend diep in de ogen.   'Ja, voor altijd Laurie, we gaan samen nog super veel lol hebben toch? Kampen bouwen, zwemmen, fietsen...'   'We kunnen niet altijd lol hebben Nate, mama heeft gezegd dat school nog erg belangrijk wordt binnenkort.' zucht Laura, ze duwt een lok achter haar oren.   'Papa heeft me dat ook vertelt. We moeten veel leren, en groot worden. En op school zullen we bijna altijd samen zijn!'   ' Maar wat doen we na school dan?' vraagt ze treurig. 'Zie ik je dan niet meer?'   Hij neemt haar hand vast en glimlacht schattig, 'Jawel hoor, dan gaan we trouwen.'   Ze kijkt geschokt. 'Wil jij met me trouwen?' Nate knikt grinnikend alvorens er een frons op zijn gezicht verschijnt.    'Maar jij wordt toch niet dik hé? Mama zegt dat ze dikker wordt omdat ze zo gelukkig is met papa.' zegt hij een beetje ongerust.   'Dat komt toch door de baby in haar buik?' hij haalt zijn schouders op. 'Het lijkt niet op een baby, meer op een voetbal onder haar trui.'   Laura lacht en wrijft over haar buik. 'Nee, ik wordt niet dik hoor, beloofd.'   Hij knikt en slaat zijn arm om haar kleine lichaam, onwennig wrijft hij over haar schouder. 'Mama heeft vertelt dat trouwen wilt zeggen dat je voor altijd samen moet blijven en samen lol kunt maken. En dat is precies wat ik wil doen, bij jou blijven voor altijd.'

Writeitdown
0 1

Opleiding

Publicaties

Prijzen