Hoe ze dat steeds weer doet.
De toekomst, die loopt voor mij uit,
ik hol erachteraan,
maar telkens als ik bij haar kom
is zij alweer vergaan.
Die toekomst stapt ook naar mij toe,
ze wandelt dichterbij,
maar van zodra ze mij bereikt
is zij helaas voorbij.
Die toekomst zweeft ook boven mij,
ze dwarrelt zachtjes neer,
maar als ik haar dan vatten wil
bestaat zij al niet meer.
Die toekomst, die is best wel knap:
hoe ze hier steeds verdwijnt,
maar wel heel vlot terzelfdertijd
wat verder weer verschijnt.
Ik weet niet hoe ze daarin slaagt,
hoe ze dat steeds weer doet,
maar één ding toch dat zeker is:
ze doet het echt wel goed!