Deleted

Gitta VR
31 okt. 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Koud

zwijgt je middagmaal op de tafel

het deksel niet eens opgetild. 

Donker

joeg je in bed met kleren nog aan

en kreuken die ik er niet meer uitstrijken kan. 

Het fornuis houdt vast aan de geur

van jouw zelfgebakken taart,

de oranje bloemen op de koffiekan

wenen nog met bruine tranen

de koffie die je ooit zette. 

Je lacht naar gezichten 

van lang geleden, 

in sepia op oud papier bewaard. 

Het huis houdt alleen jou nog over. 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Gitta VR
31 okt. 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket