Kiem

12 jan. 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Ik boetseerde je uit de leemte

die me toen omringde

 

en schoot een arend wiens ogen je kreeg

waarmee je dan haarscherp kon zien

 

prikte twee wolvenoren in je hoofd

die je iedere ritseling lieten horen

 

en je mond die maakte ik

van wel duizend nachtegalen

waardoor je ’t dichtste woud zou verlichten

 

en je hart was dat van een walvis

omdat ik geen groter kon vinden

 

en dan was ik verbaasd

dat jij je eigen weg wou gaan

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

12 jan. 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket