Hij/Zij

3 mrt. 2017 · 9 keer gelezen · 0 keer geliket

Hij streek een vinger langs haar dij en stond op. De deuren van de bus schoven open en met een sprongetje stond hij op de stoep.

Ze keek hem verbaasd na, geschrokken, verontwaardigd, opgewonden.

Ze hadden een vol kwartier naast elkaar gezeten, arm tegen arm, dij tegen dij.

Normaal  zou ze zich tot tegen de wand van de bus hebben teruggetrokken, om elke aanraking te vermijden. Maar ze had hem geregistreerd, toen hij opstapte. Yes! had een stemmetje in haar hoofd geroepen  toen hij naast haar neerplofte.

Zonder op te kijken wist ze dat hij haar bestudeerde. De letters in haar boek wilden plots geen woorden meer vormen en ze werd zich bewust van de warmte die hij uitstraalde door de dunne stof van zijn hemd en zomerbroek heen.

Zijn handen lagen ontspannen in zijn schoot. Lange vingers, nagels netjes afgerond, witte randen, geen ringen. Ze verborg haar rechterhand waarvan de nagel van de ringvinger net was afgebroken onder haar boek.

Even boog  hij naar voren om een vrouw te helpen die bij het uitstappen haar evenwicht dreigde te verliezen. Maar hij herstelde het contact en beeldde ze zich het in of nam de druk nog lichtjes toe?

De bus draaide en haar zitje baadde ineens in het zonlicht. Ze voelde een zweetdruppeltje van haar haarlijn langs haar nek afdalen. Terwijl ze dit met haar hand afveegde trok haar decolleté haar aandacht. Het gekartelde randje van haar bh en het vouwtje tussen haar borsten was natuurlijk ook zichtbaar voor hem.

Ze gebruikte haar boek als waaier en hoopte dat hij een opmerking zou maken over hoe warm het was. Geen reactie.

Even keek ze naar zijn profiel om dan vlug de andere richting uit te kijken. Niet slecht, helemaal niet.  Rechte neus, volle lippen, stevige kin maar vooral het rode haar en de sproeten vond ze sexy.

Ze had het idee dat ze zijn ademhaling kon voelen en wilde niet van positie veranderen maar de behoefte om te bewegen werd te groot. Ze kruiste haar benen waardoor haar rok omhoog schoof en haar heupbeen in zijn dij boorde. Sorry prevelde ze en gaf hem een verontschuldigende glimlach die hij beantwoorde. Groen, zijn ogen waren groen.

Nog twee haltes. Ze begon zich voor te stellen hoe ze hem zou aankijken om duidelijk te maken dat ze langs hem moest. Hij zou opstaan en dan zou ze rakelings…

***

Er waren drie plaatsen vrij. Bij het raam in volle zon, naast een jongetje dat op en neer wipte in zijn zitje. Naast een vrouw die er een enorme boodschappentas neergezet had en hem aankeek met blik die zei, waag het niet… En het zitje naast het meisje dat net had opgekeken. Met een zwaai plofte hij naast haar neer. Glimlachte ze? Onwillekeurig raakten zijn dij de hare. Meestal gingen vrouwen dan ostentatief opschuiven. Ze bewoog niet en haar arm raakte de zijne. Wel…

In haar schoot lag een boek met een roze cover. Bovenaan de pagina stond de titel Romantic Movement.  Mooie knieën, haar benen lichtjes uit mekaar waardoor haar rok strak trok en het boek ondersteunde.

Hij bewoog zijn hoofd een heel klein beetje zodat hij haar beter kon bekijken. Haar hemdje zat strak rond haar borstjes, kleine ronde appeltjes, waren het. Leuke bh.

Glanzend kastanjebruin haar losjes bij mekaar gehouden in een staart die over haar schouder hing en waarvan een streng op zijn arm was beland. Het kriebelde door de stof van zijn hemd heen. Het rook lekker. Zij rook lekker.

Hij legde zijn handen nonchalant in zijn schoot uit voorzorg. De bus stopte abrupt en een vrouw die net was opgestaan viel naar voren. Instinctmatig stak hij zijn arm uit.  

Hij leunde opnieuw naar achter en vond haar arm terug. Hij liet zijn benen openvallen tot hij het hare raakte. De bus maakte een grote draai. Automatisch leunde ze nog wat meer tegen hem aan.

De zon scheen plots als een schijnwerper op haar. Ze kneep haar ogen toe en zuchtte. Haar voorhoofd werd klam, haar borstjes blonken. Het gaf hem een idee hoe ze eruit zou zien in bed.

Het boek waarin ze waarschijnlijk geen woord meer gelezen had, werd even een waaier. Een van haar nagels was afgebroken, de rest hadden een mooie ovaalvorm, geen nagellak, puur natuur deze meid.

Recht voor je kijken nu, je wordt bestudeerd. Ja ik weet het die domme sproeten, schattig zeker.

Hoe lang zouden ze zo nog kunnen blijven stilzitten, wel niet lang meer want de volgende halte was de zijne.

Ze kruiste haar benen en in de zijwaartse beweging raakte haar borst even zijn arm. Sorry zei ze en glimlachte verlegen. Oh hoe sexy! Kon ik haar maar meenemen. Wat als ze nu ook de volgende halte zou afstappen…Nog zo’n honderd meter nu.

 

 

 

 

 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

3 mrt. 2017 · 9 keer gelezen · 0 keer geliket