Oogcontact

19 mrt. 2017 · 19 keer gelezen · 0 keer geliket

Oogcontact!

 

Tussen potten met bloemen en planten sta ik slaapklaar op het minuscuul terrasje van het appartementsgebouw. Elke avond sta ik daar te turen naar de nachthemel. Nooit hetzelfde schouwspel. Deze keer zie ik geen sterren aan ’t firmament. Toch speur ik, met toegeknepen ogen en ontwaar er ééntje. Mijn eenzaam sterretje glijdt tussen de opgezette machtige bezwangerde wolken. Schuin boven de dakgoot is een helderblauw uitgespaard rondje, spierwit vanbinnen. Noemt men dat Maankring? Verschuilt zich daar de maan? Verder komen dreigende donkergrijze bijna zwarte wolken opzetten. Zouden ze de zielen van gestorven zijn? Ikzelf dank elke avond dat ik leef, dat ik ben.

 

Nieuwsgierig zie ik naar de verlichte ramen. Rechts van mij de strakke van pas opgetrokken buildings. Verder weg kleinere vensters. De ene geeft hel licht, het andere geel en daar zie ik het flikkerend koud opflitsen van een televisietoestel. Diegene die daar huist en ook de man van het zolderraam moeten voetbalfanaten zijn. Dat herken ik aan het stukje groene grastapijt en over en ’t weer bewegende schaduwen.

 

Dichterbij links neem ik balkons waar. Op een ervan ligt beddengoed. Rechts het machtige gebouw van het jongensatheneum en de koepel van de Middenstatie en weer veel huizen, kerken en gebouwen.

De lampen, zichtbaar in de ramen van het verzorgingstehuis, pinken een voor een uit. Meer naar links zijn het laatopblijvers, waarschijnlijk jongelui want het licht brandt tot laat in de nacht, soms hoor ik muziekflarden verwaaien. Wanneer ik me over de balustrade rek, zie ik uiterst rechts nog een stukje Onze-Lieve-Vrouwekerk. Dichterbij de verlichte ramen van deftige appartementen in de Italiëlei.

 

 

Een eigenaardig gevoel overvalt me. Ik voel me begluurd, ontwaar in een studio van de deftige straat een man, een beetje voorover gebogen waarschijnlijk om me beter te kunnen zien.

Dat stukje hemel over de daken en de luna rossa, die nieuwsgierig is komen opdagen, scheidt ons. Ik talm een beetje, zorg dat mij badjas wat openvalt en ga op een elegante manier naar binnen.  Meer…..

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

19 mrt. 2017 · 19 keer gelezen · 0 keer geliket