Mijn lichaam was nog warm,
toen ik mij in uw armen legde.
Ik ging verloren in een gezegde,
dat ik nu omarm.
Dat is de dag dat jij mij vermoordde,
de dag dat ik mij in uw armen begroef.
Je deed het met veel te weinig woorden,
sindsdien is leven veel te droef.
En elke nacht spook jij in mijn kamer,
jij bent het spook waarbij ik me in de armen leg.
Voor naar de hemel te kunnen keren,
ben jij nu veel te ver van mij weg.
Het valt me zwaar te leren,
sommige feiten te moeten accepteren.
Ene in het bijzonder;
zonder jou verder te moeten leven.