badkuip

11 mei 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Mijn hoofd is als een badkuip Even vollopen Even niet kijken en dan de Chaos opruimen ze heeft zichzelf Weer gemorst wat een zonde van de omgeving Totaal niet op haar afgesteld en Ze denkt ook niet meer ze geeft zich Over

 

jij dacht dat

 

En Toen werd de zee weer diep Maar mijn gedachten wel Ik hoopte nog even op spoedig Herstel maar ik moet accepteren Ik kan het niet meer

 

Start maar weer met de buurt Te laten denken wat voor een Kind huist in schelpen aan Het strand en daar is De zee waar je gewoon alleen staat en roept Om je moeder

 

en dan de pijn

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

11 mei 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket