Sterren aan de hemel.

24 mei 2017 · 23 keer gelezen · 0 keer geliket

                    Sterren aan de hemel.

 

                              Sonnet.

 

Als bruut geweld de harten weer doet bloeden,

terreurgeweld dat niets of niemand spaart,

als god of mens ook nu niet kon verhoeden

dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard,

 

dat twijfel dan de blik niet zal verblinden,

dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt,

dat 't hart zich met de rede blijft verbinden

en solidariteit de wonden heelt,

 

dat fonkelingen die zozeer verblijdden

en nu uit vele ogen zijn vergaan

na al 't verdriet en al het zware lijden

 

voorgoed in 't mensenhart geschreven staan,

voortaan en tot aan 't einde aller tijden

als sterren aan de hemel fonk'len gaan.

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

24 mei 2017 · 23 keer gelezen · 0 keer geliket