Een week voor mijn moeder hebben we de kat een spuitje gegeven. Eigenlijk waren het er twee: eentje voor de slaap en eentje voor de dood. Ze was oud en ziek en ze wilde niet meer. De arts, die we dokter Spuitje noemden, vertrok nog diezelfde avond op vakantie en was alvast in een oranje polo en bermuda gekleed. Het is beter zo, zei hij, terwijl hij de dood in haar aderen spoot. Dat was het laatste wat ze hoorde.