Hemelvluchten Dereyghere (10)

6 nov. 2017 · 16 keer gelezen · 0 keer geliket

 

Bij tante Micheline had ik een minder gekwelde ik gevonden en we begrepen elkander. We hebben nooit geslachtsgemeenschap gehad in de enge zin van het woord. Haar poesje heb ik nooit rond mijn plasser gevoeld. Dat was van geen belang.

 

Op een maandag in augustus zaten we weer bij Marie-Claire. We hadden geen friet besteld en zeker geen zure uitjes, wel twee blikjes bier en daarna nog twee. Ik werd wat loslippig en vroeg Micheline rechtuit of Falco dan van Johnny was.

 

“Ben je zot?”, antwoordde ze.

“Is hij dan van Neptunus?”, vroeg ik dwaas weg.

“Eerder van een Cerberus”, en ze zweeg even.

“Ik hou ontzettend veel van Enzo van Falco. Ik zal gans mijn leven voor ze zorgen als de zon voor de aarde, al heb ik er altijd van gedroomd een kind te krijgen van een man die echt van me houdt.”

 

Ik zweeg en toen onze blikjes leeg waren vertrokken we naar het winkeltje, naar het achterkantje, het bescheiden rijk van de onmacht.

Zoals gewoonlijk bond Micheline me stevig vast aan de paal. Ze was daarbij ook inoxkabel gaan gebruiken die ik beter voelde. Mijn plasser bond ze die dag niet in. Ze kleedde zich uit, ging op de stoel zitten en speelde wat met haar kutje, wat niet haar gewoonte was.

 

Daarna kwam ze dichterbij en begon mijn fluit te verwennen. Toen ik klaarkwam ving ze het zaad op in een potje. Daarna ging ze op de grond zitten, op een handdoek met vlindermotief. Met een plastiek spuit, zoog ze het zaad uit het potje, trok de benen op en spreidde ze.

De spuit stak ze in haar schede, zo diep ze kon en ze duwde de spuit leeg.

Mijn zaad baande zich een weg, naar oorden waar het nooit eerder was geweest.

 

Ik voelde de onmacht sterker dan ooit tevoren. Micheline bleef een kwartiertje liggen en kwam toen dichterbij. Ze gaf me een kus op het voorhoofd en maakte me los. Ik ging op het aloude stoeltje zitten, liet mijn ellebogen steunen op de knieën, mijn hoofd in klamme handpalmen.

 

Micheline wreef me door de haren en sprak : “Als de zon voor de aarde”

 

 

 

bladzijde tien van

'Hemelvluchten Dereyghere'

(deel 2 van 'Ricky Minnaerts Somertijd')

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

6 nov. 2017 · 16 keer gelezen · 0 keer geliket