Trutjes met kutjes

Anca
19 feb. 2014 · 18 keer gelezen · 1 keer geliket

Ik kwam vandaag de schrijver tegen met zijn hond. De schrijver heeft geen lief meer. Daarover heeft hij een boek geschreven.

De schrijver behoort tot de schaamteloze mensen. Het is tegenwoordig in de mode om schaamteloos te zijn. De schaamteloze mens windt nergens doekjes om. Hij voelt zich niet aangetrokken tot een vrouw maar wordt geil. Hij heeft niet lief maar neukt. Hij spreekt over foef, tetten, ballen. Hij voelt zich niet triest maar pissed of fucked up. De schaamteloze mens is niet noodzakelijk een klootzak. Hij weet gewoon dat mensen klootzakken zijn en dat het ongelooflijk klootzakkig is om je anders voor te doen dan je bent, daarom lult hij uit goed fatsoen over de kont van madonna, het poesje van de buurvrouw, de droge pruimen van Theresa, het aftrekken van het koertje en het verstopte putje waardoor het gebroken water hem tot de lippen staat terwijl hij de ballen snapt van loodgieterij en daarom uit wandelen gaat met de pietluttigheid van zijn hondje dat aan het achterwerk van elk loops teefje ruikt wat zoveel beter is dan het beschaafde gewauwel van trutjes die als puntje tot bij paaltje komt toch simpele kutjes zijn.

 

“Ik” daarentegen ben een ander verhaal. Ik ben het meest beschaamde meisje van de klas. Je blik, keurt en kleurt mijn vlees. Ik spiegel me in jouw kijken en sla de spiegel stuk, verwond me met een scherf, terwijl ik steels het beeld van je ogen zoek om er mijn begeerte in te lezen waarvan ik wegvlucht in de hoop dat mijn rug je vertelt hoe graag ik wil dat je me achterna komt.

 

Ik geloof dat ik het trutje met het kutje ben dat zedig haar blik afwendt en over de schone kunsten praat!

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Anca
19 feb. 2014 · 18 keer gelezen · 1 keer geliket