elk spoor leidt naar mij en zegt:
'uniek is verdacht' zoals de vingerafdruk op de tafel
waaraan wij een moeilijk onderwerp aansneden
met een kwast strijk je er houtskool over uit.
het patroon wordt zichtbaar op een folie waarover je buigt
met een loep. voor de speurder ben ik niets meer dan
een detail in een databank, een lijn in een lijst,
zo banaal als het nummer dat naar me verwijst.
maar iemand heeft je aangeraakt, een grens geschonden.
je drukt mijn vinger in een stempelkussen, op papier.
een koud en sterk oog vergelijkt de afdruk met de afdruk.
er is geen verschil tussen de dader en mij.