de krant
ze zeurt maar wat
dichter treuzelt vervelend in het rond
iedereen zucht
er werd wederom iets bereikt
wat was het ook alweer
wat het ook alweer was?
het dak van deze wereld
beleidsmakertjes vergaderen in appartementen
hun glazen torens torsen minder bloed
dan rotte tomaten
worden zij echt beschuldigd
van onze achterdocht?
liefste straatmuzikant
teer je vrijwillig
op het kleingeld van deze samenleving
je wordt ervan beschuldigd
dat je leeft,
grijze wereld
wederom een kunstenaar verloren
liefste doe-het-zelvertje
liefste dichtertje in mij
ik wil zanger worden
die nacht
strompelde ik naar een profeet
hij wist me te voorspellen dat
ik gevierd word
om mijn glorie
‘s morgens mijn teloorgang
kleur brengt aan de eenzaamheid
ik wacht geduldig op mijn appartementje
tot dat dichtertje in mij niet langer treuzelt
tot dat liefste doe-het-zelvertje
zichzelf geen pijn meer doet
of liever,
tot ik gevierd word
om mijn tenondergang
wederom een kunstenaar
verloren