op de rand van het dorp

Toen daar aan de rand van het dorp
verpozend aan de brede beek
de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen

zie hoe de lucht zich ontdubbelt
zich buigt naar het water
blauw en zilveren linten drinkt
en elke horizon inslikt
de huizen samengevoegd
tot een vloeiende wereld van inkt
wars van elke dimensie

en ik voelde me verwant
aan het strepen trekken
zoals mieren door de akkers
loden nerven van mens naar mens
op zoek het enig houvast
van bekende wegen