"Dit doen we NOOIT meer": mijn collega (en werk BFF) zeiden het simultaan tegen elkaar, op een grijze woensdagmorgen, na een marathon familie-etentjes en "gezellig samenzijn" tussen Kerst en Nieuw in nota bene. We zaten nog maar op de helft. Dit op de helft zitten stemde ons beide triest. Nieuwjaar zat er nog aan te komen. De BFF had vanmiddag verlof om nog een waslijst aan cadeaus te kopen en ik had nog een uitje naar de Delhaize te goed met 2 vriendinnen ("dat is toch veel leuker om samen boodschappen te doen voor Oudejaar!"). Mijn haar ging al recht staan op mijn rug en mijn maag krimpt ineen bij de gedachte aan meer slechte cava en vette bladerdeeghapjes. Ik ben meer van de goede champagne, weinig volk en knieën onder tafel. Maar de laatste dagen heb ik gezwoegd aan een feestmaaltijd voor schoonfamilie, tapasavondjes met vrienden en pokerfaces bij nog meer schoonfamilie. Het is te veel, het duurt te lang en de kinderen weten niet meer hoe ze zich moeten houden na zoveel pakjes en suiker. Ik weet zelfs niet waarom ik eraan begonnen ben en waar het zo uit de hand gelopen is. De vriend laveert er handig doorheen. Tafelschikking, pakjes en inkopen vermijdend, net zoals de afwas. Volgend jaar neem ik 2 weken verlof en ga ik naar Thailand. Met de werkBFF. Of was dat dit jaar ook al het plan? In ieder geval, fijne feesten!