Ik zit in het natte gras op een klif boven het stenenstrand. De wind waait ijzig door mijn haren. Ik ruik de zilte zee die ver onder mij ruist. De zon zinkt weg in de roze-oranje wolken. Meeuwen poseren talrijk voor het flitsen van mijn camera. Maar ik zie niet wat ik vastleg als herinnering. Ik sla mijn vleugels uit en vlieg. Even ben ik vrij, net als jij. Vriendin van mijn ziel, brengster van dromen, je wenkt me. Ik vlieg naar de zon. Verder, helderder, heter. Ik knijp mijn ogen toe… en schrik. De camera is uit mijn handen geglipt.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.