Er waren eens...
Een fictief verhaaltje.
Er waren eens wat elitaire strijders,
goed uitgerust, in vorm en vechtensklaar.
Zij voelden zich de helden en bevrijders,
een buffer tegen onheil en gevaar.
Helaas voor hen, het waren barre tijden,
met vredesdagen zonder veel geweld,
want slechts als ze heldhaftig konden strijden,
ontvingen zij respect en ’t grote geld.
Terwijl ze zich zo aan 't beklagen waren,
toen kreeg er een een 'lumineus' idee.
Al waren er dan initieel bezwaren,
een aantal makkers volgde hem gedwee.
Ze zouden zich als schurken camoufleren
en daarna heel brutaal op rooftocht gaan.
Zo zouden ze de maatschappij wel leren
hen vlotjes meer budgetten toe te staan.
Dus sloegen ze aan ’t moorden en ‘t vernielen,
en ja, ze schoten nu en dan goed raak.
Dat er daarbij ook brave burgers vielen,
was nevenschade voor hun centenzaak.
Ze hadden immers toch niet veel te vrezen
want ongeacht wie om de waarheid vroeg, -
het was een feit en ’t is sindsdien bewezen, -
voor hen waren er doofpotten genoeg...