Iedereen wil haar neuken, haar gouden gewelfde vormen tot de zijne nemen.
Zij laat niemand onberoerd, zelfs diegene die frigide-gewijs het hoofd afwenden.
De geur van lust overstijgt alles en iedereen. Niemand blijft onbezoedeld.
Op een klare dag zal de man inzien dat geld de hoer van de samenleving is.
Het moment dat hij in haar vergulde gratie valt.
Zijn de dagen van overvloed. De zon schijnt bij haar waken en slapen.
De mens vergeet de eenzame strijd in de kille dagen voor zij er was.
De dag is geel en de toekomst kleurt roze.
Doch, de liefde voor de hoer maakt mening man duister als steenkool.
Maar, heeft zij lief? Schitteren haar ogen bij het aanschouwen van de verleidende.
Of zijn haar ogen dof en kil, tot zij krijgt wat zij wil.
Niemand kan beweren dat zij daar eeuwig is. Of zelfs maar één dag langer daar is, enkel voor jou.
Ze draait haar wulpse kokette kont weg nog voor je afscheid kan nemen met een laatste streel.
De kussen die je deelde behoren nu tot een ander toe.
De man die blindelings verliefd wordt in haar bevalligheid, is een dwaas.
Hij zal op de klare dag ter aarde storten.
Helse kraters zullen zich vormen in zijn hart, als een meteorietenregen. Op zijn eigen gewijde grond.
Miserie troef is het lot van de slaafse beminnaar en verder hopen zijn bestemming.
Dat hij opnieuw in de gratie van haar weldoen mag komen.
Want wie haar eens bezat, en haar eens verloren heeft.
Zal immer smachten naar haar zoete zonde.
Wie wil deelnemen aan de samenleving kan niet zonder de hoer.
Wie voorwaarts wil, kan niet zonder haar gunst.
Wie smacht, versmacht.