je bent jong en blootsvoets in sandalen
het dal verveelt
je plooit een knie
je tilt jezelf op een rots
het dorp verstomt in hoogtelijnen
schapen blijven zich herhalen
blaten steeds lager
een weg recht zijn kronkels in een wassende wei
de mist zakt ervaren als een krans om je hoofd
bouwt een steenman onder je voeten
je bent duizend stappen ouder
er is geen wijzer terug
je wou dat je de stem had van een rund
een doedelzak met hoge tonen
en schoenen
waarin je pols kan dalen