Japanse les

24 aug. 2018 · 6 keer gelezen · 0 keer geliket

Telkens als ik naar Japanse les ga, 

volg ik trouw de blindegeleidelijn

die als een enorme boekenlegger 

door de straten van Sendai loopt.

 

De vele scheuren in het trottoir

herinneren me aan de aardbeving 

die geschiedenis heeft geschreven

als een van de dodelijkste van Japan.

 

Waar het lijnenpatroon overloopt 

in polka dots, steek ik de straat over.

Ik kijk eerst rechts, dan links.

Zoals de mensen in dit land lezen.

 

Bedachtzaam zet ik mijn voet op het  wegdek alsof ik in een heet bad stap. 

Aan de overkant begin ik 

aan de volgende bladzijde.

 

In de les leer ik Chinese karakters lezen.

Ik begrijp ze als geen ander.

Want ooit kwamen ze net als ik

zonder de taal te kennen naar dit eiland.

 

En kijk hoe goed ze zijn ingeburgerd!

Ze zijn niet weg te denken uit Japan.

Ze hebben karakter getoond.

Ze zijn mijn grootste inspiratiebron.

 

Naast de blindegeleidelijn, natuurlijk.

Hij loopt als een leeslint door de stad.

Met hem in mijn nieuwe leven weet ik

altijd waar ik gebleven ben.

 

 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

24 aug. 2018 · 6 keer gelezen · 0 keer geliket