Ik zie alleen je sporen nog,
jouw schoenafdruk zompig in het zand, slijk bijna.
Nooit heb ik er bij stilgestaan,
hoe groot je voeten eigenlijk zijn.
En hoe groot de stempel die je op mijn leven drukte
Natte inkt, nog zo vers, droogt langzaam uit.
Neem me met je mee, alsjeblieft!
Naar waar je dan ook heen gaat.
Schreeuw ik doelloos in de verte,
want voor een wilde achtervolging
is het al lang te laat!