De gruwel die wou liefhebben

16 okt. 2018 · 58 keer gelezen · 0 keer geliket

Het gebeurde tussen de mensen.

Een vermenigvuldiging van gruwwelen

die iedereen nooit of te nimmer met rust zouden laten.

 

Die ankers in onze zielen zou leggen.

Die met hun fluwelen stem als een slang ons hoofd binnendringt.

Die een roosvormige steen tussen onze gedachten en herinneringen zou laten vasthechten.

 

Eén gruwel werd mijn schaduw.

Hij werd het geluid in mijn oren.

Hij wilde mijn tweede gezicht zijn.

Mijn hart delen en alles wat ik voel voelen.

Een web maken tussen mijn ingewanden en alle vlinders in mijn buik vangen.

 

Hij haatte mij omdat ik hield van de eenvoud in de wereld.

Ik haatte hem omdat hij hield van mijn angsten.

En dus waren we meer aan elkaar verbonden dan we dachten.

We werden daarna slechts een som tussen de mensen.

Een vermenigvuldiging van priemgetallen,

met een uitkomst maar zonder betekenis.

 

Hij had vrees voor de liefde.

Ik had vrees voor de laagte.

Ik leerde hem van de liefde houden.

Hij liet mij vallen omdat de liefde die ik gaf hem zwak zou maken.

Dus ontkende hij de schoonheid van het mens zijn.

En verdween mijn schaduw langzaam tussen iedereen hun schaduwen.

 

Voorgoed.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

16 okt. 2018 · 58 keer gelezen · 0 keer geliket