Spaghetti uit de achterbuurt

29 okt. 2018 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Het gekraak van een deur.  Een voetstap, sterk gezet maar nauwelijks hoorbaar. Slik.  De iets te zoete spaghetti gemaakt door een ongekende zeer uitgesproken kok. Herkenning,  de afgelegen bistro die hem onverwijld deed denken aan de geur van sigaren.  Het geluid van zijn hartslag dat steeds sneller gaat. Een veel te lange pastasliert, opgezogen om vervolgens zijn weg te vinden doorheen zijn lichaam. Het gevoel van een naderden persoon. Angst.  Onwetendheid. Een snelle blik die al snel weer verdwijnt. Jeff verstart. Louigi stond nu vlak bij hem.  Zwijgend, maar dreigend.  Voorzichtig en zonder opkijken plaatste Jeff de koffer nu met een bibberend hand op de tafel. Gekletter, gemaakt door het bord dat door Jeff’s onhandigheid zijn einde kende op de geruite vloer.  Het geklik van de tas, een controlerend blik.  Het geluid van een schot dat zorgde voor een luidkeels gepiep. Een geklinkel.  Jeff zag nog net hoe de ruit aan flarden vloog. Daarna, niets meer.  Stilte.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

29 okt. 2018 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket