Touch and go

13 nov. 2018 · 10 keer gelezen · 0 keer geliket

Touch and go

lees ik vanop de trein

op een en passant rode vitrine

in de Rue d’Aarschot.

 

Touch and go,

zoiets als tikkertje

waarbij je wèl geraakt wilt worden. 
En dat ik dat ook wel wil,

liefst door meer

dan een gedachte.

Klauwen in wild vlees op een bedje

van rode wijn en sterrenbeelden.

 

Oh jee.

 

Mijn ego vraagt weer om roze stroop

en een potje partnerpingpong.
Ik herken haar taal.
Hoezeer ik haar ook afleid

met boekenkasten vol

recepten voor “a happy healthy life”

en literaire goeie smaak.

Het zijn parels voor de zwijnen,

van die roze marsepeinen.

En ik wurg haar in haar kaarslicht,

verzuip haar in de sterren,

sluit haar op in koude douches

en wacht.

Tot het overgaat.

 

Maar de trein staat stil

and the touch won’t go.

Ok ik beken:

mijn naam is Vanessa en ik ben een romanticus.

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

13 nov. 2018 · 10 keer gelezen · 0 keer geliket