Elke zomeravond is er
zomer elke avond, elke ochtend, elke middag,
elke nacht wordt ik zwetend wakker
een tornado raast voorbij
de zee kust mijn tenen in de verte
worden dagen korter, die zon brandt steeds harder
Koortsig schudt zij heen en weer
dan het deken van haar af
dan weer naar het deken toe
reikend
ziek zijn typeert de mens
een ziekte zijn ook
wij zijn de laatste mens