De medaille komt er wees maar zeker vandaag weer aan
gewoon beneden gaan halen olympiër straks zoals altijd
met dat hel blinkend schijfje staan zwaaien op een drietrapje
lachend de armen omhoog in zo’n overval van zuivere vreugde
Je duwt skistokken samen af gesis onder strijkende latten
vlagjes buigen door slaan met eerbied de grond aan als je
hi five met ze doet en knieënverend de bochten ingaat je
houdt heel erg focus kampioen daar in Garmish Partenkirchen.
De heuvel gaat sneeuwrazend je voorhoofd zweet inspannend
onder de schoolse wollen kindermuts met dan plotsklaps
een afzwaaiend been waarmee je stijf als een clown onhandig dag
lijkt te zeggen een flauwe grap als alles opwaait in wit eerbetoon
Je lichaam gaat stomgeslagen nog de goede richting uit als lappenpop
de gouden eindstreep tegemoet draaiend starend zonder tonus
in koude onzeglijke cirkels vraag ik luid ben je er nog
sneeuw jammert in klaagzang wordt als plakkerig pap dood.