als twee overburen die
elkaar nooit eerder troffen.
onze huizen staan ver van de rooilijn.
onze tussenruimte is het raakvlak.
de satelliet neemt er een luchtfoto van.
ik teken de lijnen over: je gevel, de haag, de straat.
het wordt een pagina in mijn atlas die ik vaak herlees.
de afstand maakt van voorbijgangers mieren.
hun verkeersregels kan ik niet ontcijferen.
lang na het spitsuur, als de motoren uitdoven
nader ik, verf ik het zebrapad, zodat ik altijd
veilig over die drukke grens kan.