Dichter

5 jan. 2019 · 21 keer gelezen · 1 keer geliket

Het is wonderlijk hoe handen

naar je toe groeien als je ze maar lang genoeg bekijkt.

Maar ik luister.

 

Ik luister hoe jij woorden aaneenrijgt.

Jij bent zo volzinnig

en ik ben heel sterk

in doen alsof. 

Ken jouw polsen nu al van buiten,

broed op een openingszin.

Zoiets als:

de muren van mijn kamer zitten jou

geloof ik als gegoten.

Dus ik zwijg

en hang thuis nog wat extra posters op

om de ruimte optisch te verkleinen.

Maar morgen,

morgen schrijf ik jou een brief.

Pen op papier want dat loopt

zo lekker uit.

En dan staat er:

 

Ik wil jou,

dichter,

op mijn huid.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

5 jan. 2019 · 21 keer gelezen · 1 keer geliket