Wat bijzonder is aan ons
Is dat we niet goed bij elkaar passen
We zijn deel van elkaars smakeloze interieur
Jij een bevlekte zetel
Ik een servieskast
Je kijkt vanaf de andere kant
Van de kamer zo door me heen
Dat is het begin
Wat volgt is verhuizen
Zo weg als een huis
Zoals mijn moeder dat dan zei
Dat zijn wij
We lezen elkaars kleine lettertjes niet
Ondertekenen elkaars beloften
Blozen
Blijven liggen
Vergeten bijna het plafond
Dat is het midden
Het einde is
Wanneer we ook de vloer vergeten
De muren
Ons huis is in het zand
De Lommelse Sahara is er niets naast
We hebben ook een boot
Voor op de zee
Zeg je
Voor op de zee
Dat is het einde