Pauze II

19 mei 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Wezenloos groot zo lijkt hij alvast maar laat je niet bedotten

hij is schuw. Jij bent schuw ten slotte ben je niet nodig en

breekbaar en dien je enkel om bewondering te laten blijken

bekeken worden andere dag andere plek misschien schuilt er

daar voor jou een glans. Er is geen haast. Die komt pas met de

tijd hoe dubbel dat moge klinken hij is ontsteld hier bij

het zien van zoveel invasie en zijn plicht bestaat eruit

die te temmen vandaag nog liefst. Leun je naar me jazeker

‘wat doen ze dat naargeestig goed’ denk je dat nu echt.
Houd je stevig vast. Gevleid ontken je gêne. Ik mag niet

uit mijn concentratie gehaald worden ook dit is weer

ambivalent maar te laat. Gsm stond al uit! Familie groet

zeg hallo terug en besta.

 

Me afvragend wat wel en wat niet de bedoeling was geeuwen.
Mezelf te pas en te onpas onderbrekend heb ik humor. Mettertijd

de clou ontrafelen stoutmoedig worden mezelf wanen groot te zijn

maar ik laat me niet bedotten. Ik ben de gedroomde kijker fluister

ik krijg de klere de klere krijgend. Alles verloopt naar wens.

Iedereen lijkt zichzelf wel te herkennen moest het naargeestig

zijn zoals jij dat zegt jezelf vergetend. Jij ook komt van pas

denk je als bewonderaar maar is hij listig. Soms ruilen we liever

niet van spul zegt de gelegendheidsdrinker en steekt van wal.

Ook dat gebeurt hier soms in het binnenste van de keel schuilt

een wens dus geloof ik wel in mezelf moet wel nu. Ik heb namelijk

geen keuze meer moest het hier eindigen. Gisteren blijft gelukkig

hedendaags en de orde bewaard. Genieten. Er is weinig verschil

met andere keren dus het zal een serie wezen de critici halen anderen

verkneukeld in op achterbanken. Maagdelijkheid op zijn best.

Euforisch het eerste het beste koorzangertje dat ook eens zeurde en

bleek nog efficiënt ook. Sussen. Ook ik draai me tot jou de stoelen

zijn hiervoor gezet op een vierkante meter is het makkelijk lief te zijn.
Hij richt zich tot zichzelf nu het niet lang duurt valt het allemaal wel

te genieten ook al weten we van niets coulissen strepen blinde vlekken

noem maar op alles wat de moeite is even vergeten. Lp’tje en daardoor

terugdenken aan jeugd en dat valt tegen. Hedendaags de onverschilligheid

waarmee het toeslaat maar gelukkig ook ik. En dan nog iets te bedenken

tussen naargeestig en ambetant krijgen we het er niet allemaal krullend

warm van. Ze is er even maar is gelukkig alweer hier zodat we gehaast

achter ons horen en stemmen die doven.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

19 mei 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket