Doe de deur dicht,
sluit het raam,
geef de wind geen kans.
Sluit de wereld buiten,
laat de meubels staan,
trek een krijtlijn om hun silhouet.
Verzegel mijn lippen,
leg je handen om mijn hals,
kneed de knobbels uit mijn lijf,
wees stil.
Als de wind,
het huis,
mijn mond,
mijn ingehouden adem.
Wees mijn stuwdam,
houd het razen tegen,
neem mij binnenskamers
mee op reis naar warme landen
en vertel me
dat de tijd hier eeuwig
stilstaat.