later werd ik openbaar verklaard in de buitenwereld maar eerst was er de droom:
de zon stond je scherp in de ogen, de wind streelde woorden
de buitenwereld klaarde op, werd wakker, vertelde een syndroom
de muren braakten ziektes uit - de fauna & flora oogde poreus
de wereld was even dronken en schudde een berg uit de grond
toen de handen de rug vonden trok ik mezelf naar boven
ik haalde de top in en verdronk in de passage naar boven
ik haalde mijn buik open en begon opnieuw
mijn hoofde speelde angstig mee
een bergwezen zegt wat je zal moeten doenen herhaalt zichzelf en mij
hier sta ik:
blote voeten, cursieve blik, opengehaald, ontdaan
de kin rust tussen de sleutelbeenderen
de schouderbladen laten afdrukken achter in de bemoste bergwand
de wereld voelt nat aan
de voeten hebben soms houvast
later werd ik openbaar verklaard want dat was me al verteld
maar eerst:
je kop uit je schouders halen en omhoog
navertellen zal ik het niet maar ik doodde een verhaal
ik wou zo graag
en viel achterover de slaap uit
de openbaring volgde en zo ook ik
is het een heerlijk gevoel jezelf te kennen