Met vallen en opstaan

24 okt. 2013 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

 

Een lijf op de grond met een hoofd in de wolken. Het gevoel nog in de lucht, de ledematen gelost in het zand. Je kan niet vasthouden wat nooit echt van jou was. En wat echt van jou is, dat laat je los. Dat geef je vrij, dan heb je het pas echt. Echte vrijheid vermomt zich nooit in gevangenschap. Echte vrijheid hult zich nooit in slavernij. Echte vrijheid kleedt zich in liefde en respect. In moed en in durf. Zij is niet in de wolken, zij is niet op de grond. Zij is overal - en toch houdt zij zich staande.

Een soldaat in het pak trotseert weer en wind om te vechten voor de idealen waarin hij gelooft. Hij wordt geraakt en gaat onderuit. Het schot is te sterk, de wonde te diep. Hij sterft, op de bodem van de aarde, maar zijn idealen raken de grond niet. Zijn broeders zien de blik in zijn ogen, en vechten verder. Er worden nog vele soldaten gelost in het zand, maar een echte broeder kijkt door de wolken. Hij weet dat het leven nooit echt van hem is - en precies dat houdt hem staande.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

24 okt. 2013 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket