De dag is voorbij de mensheid zwijgt Denk jij nog aan mij hoe ik stommiteiten heb aaneengereigd Het avondlicht valt bijzonder de maan een vrouwelijk wonder Sterren schitteren in volle pracht het is... volle maan deze nacht een vroege weerwolf huilt hij verschuil-t zich in een mythisch woud waar de elf woont waar ik van houd de elf die ik ik nooit zie tenzij in het avondlicht waarin ze telkens weer oplicht het mooiste gezicht waar je kan van genieten voor haar zou ik-in het avondlicht- mijn bloed vergieten...!!!
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.