demonen spelen cricket achter
mijn oogleden
zwarte rook stijgt op uit
het pas gedolven graf
terwijl kindsoldaten
een tango dansen
met hun veel te grote
kalasjnikovs
waar blijft de hoop
de liefde
is gedoofd
welk geloof
houdt me overeind
in wat
of blijf ik huilen
met de wolven
in mijn naakte bos
tussen de omgewaaide
eiken
die afgeknakt
proberen opnieuw
op te staan
maar aan de bliksemschichten
niet kunnen ontsnappen
rode rozen op een brandend
kruis
splitsen mijn
bewustzijn in vertwijfeling
uiteen
ik bezwijk
onder de zinloosheid