hij zeeft zijn woorden
tot zuinige druppels
pitten en schil
zijn voor schaduwdagen
zijn zinnen maakt hij schraal
verschroeide heide
zeldzaam de zwerfden
met in kring gevallen naalden
en knobbels van hars
als het onweer komt
weet hij
hoe op de schraalste aarde
de laagste den
de bliksem verleiden kan