IJsling droomde
enig
was jij
zomertijd
afscheid
kon ik nemen
van jou
op koele dagen
durfde ik me zelfs
verheugen
op het weerzien
van je warmte
bot werd bloem
stengels bonen
groeiden rond een staak tot in de hemel
geen vorst noch houvast
voor de kegels
smolt voor jou
ik was niet meer
dan slechts een winterprik
dacht soms
dat ik best
mezelf verliezen kon
wist niet
dat ik ooit
zó
ver
weg
zou
glijden
hoopte dat je sliep
in mijn kompas
dat er halverwege
naar het noorden
wel een hutje was
in jouw takken
zou ik rusten
ik vond
de beuk
waarin de hartjes soms zichzelf durven te kerven en de nootjes
sprak de eekhoorn
zijn voor jou
helaas
wat leeg
enig
was de ijstijd
denk ik nu
toen alles zich
eenvoudigweg
verheugen kon
op dooi
op het voelen
van de zon
uit de reeks 'Waanhoop'