Hadden we de tijd nog maar
de tijd van leven met elkaar
de tijd van het schuchtere beginnen
van het voorzichtig tedere beminnen
Konden we maar weer naief zijn
en samen en eindeloos lief zijn
Hadden we nog maar het verlangen
met rode blosjes op de wangen
zonder het verleden mee te dragen
alleen het heden, alle dagen
en de wolken waren roze
ja, echt
ze waren roze
en paars
en ook oranje
maar vooral roze
en de zon die ging nooit onder
nee nooit, die ging niet onder
urenlang gekeken
en jij, je had me lief
zo lief, ja jij
en de zon die ging niet onder
en de wolken waren roze
en het zand ben ik vergeten
hoe dat schuurde op m'n rug
en tussen mijn billen.