E-bike

21 feb. 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

 

Februari 2016 gaat de geschiedenis in al een van de natste sinds de weerswaarnemingen. Tot zover de correcte weergave van Frank Deboosere.

Ik werk niet bij het KMI of Een; voor het kijkpubliek.

Mijn manier van verslaggeven zal bijgevolg enigszins anders gekleurd zijn, laat staan, klinken;

 

‘Dat grijze kl…weer hangt me danig de strot uit. Als je het mij vraagt moet God er eens een goede loodgieter bij roepen. Na al die jaren en de zure regen zullen de rubberen afsluitstukken aan vernieuwing toe zijn.

Als een van onze kranen zo zou lekken hadden we waarschijnlijk al lang

gepanikeerd hebben. Zou God ook een rekening krijgen van de Pidpa?

 

Geachte mijnheer God,

 

Uw verbruik is de 200 miljoen kubieke liter ruimschoots overstegen.

Het spijt ons u mede te delen dat door dit meerverbruik uw tussentijdse facturen gaan stijgen. Binnenkort volgt ook de afrekening voor het jaar 2015. Indien u die niet onmiddellijk kunt betalen, stellen wij voor met een

van onze assistenten een spreidingsplan te bespreken.

 

Hoogachtend

 

Maar mensen zijn soepel. Af en toe krijgen we een bleekgele bol te zien, die we dan de zon noemen. Vanaf dat hemellichaam de kans krijgt onze hormonen te beïnvloeden, stijgt de serotonine in onze hersenen en beginnen we te dromen. Niet alleen van de zon in mijn geval, maar om er ook optimaal te kunnen van genieten, zonder het slachtoffer te worden van allerlei rugkwalen. Ik had het al helemaal uitgedokterd; ik schaf mezelf een E-bike aan. Dat is iets anders dan de benenwagen en ik geraak er verder en vlugger mee. Geen uitlaatgassen, géén verzekering en een goed alternatief om meer uithoudingsvermogen bij elkaar te sprokkelen.

Wind noch steile hellingen zouden me weerhouden, alleen…. de prijs.

Prijzen van 3000 euro en meer joegen mijn echtgenoot de kast op….en dat is dan weer niet goed voor de huiselijke harmonie en zijn nekproblemen. Ik had me er al min of meer bij neergelegd om mijn schoenen verder te verslijten, tot ik eergisteren de Rupelkrant in de bus kreeg. Ongeïnteresseerd begon ik er in te bladeren tot op bladzijde 2.

Er stond ITEK Magazijnverkoop 19-20-21 februari met kortingen tot 70%.

En inderdaad de prijzen zijn meer dan redelijk. Het dichtstbijzijnd filiaal was voor ons te Aarschot. Op kousenvoeten liep ik naar mijn half trouwboekje met de krant in de hand.

Met een verleidelijk timbre in de stem:

‘Zoet kijk eens… dat kan misschien interessant zijn om eens een kijkje te gaan nemen.’

Met nadruk op het kijkje.

Mijn echtgenoot kijkt me met een wantrouwige blik aan, maar glimlacht.

Ik denk bij mezelf:

‘Kalm blijven niet puchen.’

Hij nam de autosleutels vast en ik dacht:

‘Yesssss’

Drie kwartier later stonden we in een enorm magazijn met allerlei fietsen van klein tot groot, van sportief tot gezapig. Een vriendelijk man kwam informeren of hij ons van dienst kon zijn.

 Eerste vragen:

 ‘ Wat zoekt u en aan welk budget had u gedacht?’

Ondertussen had ik mijn oog al laten vallen op een e-fiets die me qua kleur al beviel. Tijdens de besprekingen schoven we stilletjes op tot we voor een bruin-bronzen fiets stonden. Iets in mezelf zei: ‘Dat wordt hem.’

Ik reed ermee, mijn man reed ermee en… we reden ermee weg. Zogezegd, maar niet zo snel gedaan omdat ons hondje een Golden Retriever in de auto zat. Laten brengen koste al snel 50 euro dus gingen we toch proberen de fiets in onze auto te krijgen. Bovendien had ik voor dat geld bijna en fietstas. De fiets werd onmiddellijk op mijn maat in orde gemaakt en ik begon te neuzen tussen de fietstassen. Als ex-werknemer bij BPost wist ik perfect aan welke eisen deze dienden te voldoen. En ja, ik vond de ideale tas; zonder prijs, naam of nummer.

‘Een toonzaalmodel.’ dacht ik.

Bij navraag; één van de duurdere modellen (64), afgeprijsd en met een bod, kreeg ik de fietszak mee voor 45euro. De kleur van de fiets stond de modale mens niet aan en werd goedkoper verkocht. Dit wil 2 dingen zeggen; de mensen hebben geen smaak of er is bij mij een hoek af.

Veiligheidshalve hou ik het op het laatste.

De koning te rijk gingen we met onze nieuwe aanwinst naar buiten dankzij het bekwaam, goedlachs en vriendelijk personeel; Frank, Bram en Kim die spontaan hielpen om een e-fiets en een Golden Retriever in onze Peugeot 508 te krijgen. De fiets en de auto zijn nog heel en de Golden heeft er geen trauma aan overgehouden. Dankzij de mensen van ITEK.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

21 feb. 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket