Lezen

nucleaire zomer

    vijftien februari                                                                                                                                                        geen thee deze keer                                                                                                                                                wel duizelingwekkend                                                                                                                                            veel chocolade en voze                                                                                                                                          donkerheid, de schrik die                                                                                                                                      om het lijf danst                                                                                                                                                       onafgebroken ver van mijn                                                                                                                                  hele kunnen    niemand wacht op je ginder                                                                                                                                  lichtjaren van mezelf verwijderd                                                                                                                        niemand hongert naar je inktspoor                                                                                                                    de meeuwen hebben hem besmeurd                                                                                                                met hun witgeel gevoeg                                                                                                                                        kotsvermoeid van mijn                                                                                                                                            gebedel en de luide                                                                                                                                                bochel op mijn  rug                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

Katherina
4 0