Lezen

500 $

rotvaart door de woestijn weg van de stad ontsnapt aan hendels die geluk beloven whisky's in glazen aan togen en mijn ogen die verdrinken in het rad “God will save you, you need only accept him” ik heb geen rotte frank maar de opties kennen geen eind misschien rijd ik naar zee of naar de bergen of naar mijn ouders hoe levend zouden die nog zijn? “Financial independence? It’s a choice” een job moet ik hebben of studeren of over mijn exen filosoferen en dan sparen voor een huis of voor een hond of wat tomaten verbouwen naar de winkel voor potgrond “Need 500 $ to stay in Vegas another day?” ik zet mijn kar aan de kant stof vliegt op geen schaduw ik kijk en pier en zie een jochie met een tulband met in de hand een fluit en voor hem een mand op kronkelende tonen komt zweeft een slang naar boven die me hypnotiseren en dan bijten zoet gif vult mijn aders en ik weet naar de stad moet ik nog even

Pieter-Jan Miseur

0 0

drukletter

Zesde studiejaar. Jongens, allemaal. Op zoek naar nikstoch verplicht op schoolbezoekom onze toekomst te verzekeren. We zouden een deur dichttrekken het leven instappen. De juni zomerzon warmde huid en hart. Bij de opleiding zeefdrukstond een jongensachtig meisje.kleine staart van stijl zwart haar. T-shirt: wit met opgestroopte mouwtjes. Oogschaduw, dat wel. Ze bediende de machine met stijl en gratie. Daarbij straalde ze niet de verplichte vrolijkheid of trots uitdie, van hogerhand, verwacht wordt op zo’n dag. Ze legde, quasi ongeïnteresseerd, uit hoe een zeefdruk werkt. Stil speelde de radio ‘rythm is a dancer’ van SNAP. Kleine wiegjes met haar heup. Hoe ze sprak en keek en wat ze zei:ze nam ons serieus. Dat voelde ik. Daarom was ik verliefd. Hor’s d’ouevre van het echte leven. Ik heb haar nooit meer teruggezienen ben nooit aan het hoofdgerecht begonnen.

Thomas De Mulder

2 0

tekenfilm

Gisteren leek de lucht, gekleurd door de eerste lentezon maar met kleine wolkjes,op het beginbeeld van ‘The Simpsons’. ‘Mijn leven als cartoon’, mompelde ik. Die vaststelling stemde vrolijk noch droevig. Stilaan dacht ik aan de personages die mijn tekenfilm de moeite waard maken. Geen van hen is in de buurt. Sommigen wonen veranderen zijn doodof vielen genadeloos tussen de plooien van de tijden zijn stilaan vergeten. Al is het asfalt waarop ik sta en stond en zal staanniet anders. In zijn zwarte en grove korrel draagt het mij en mijn dromen. Getuige van een leven wat in het aanschijns van de eeuwigheidde vluchtigheid van een spotprent zal hebben gehad. Ik kraste de generiek in de stenenskate weg. Naar het paradijs.

Thomas De Mulder

1 0

Vaderstuin

ik ken mijn vader niet meerhij zit daarginds de hele tijdzijn verschrompelde huidlijkt op versleten leer hij snoeide vele bloemenin zijn geliefde achtertuinen bond er kaarten met woordjeswant zijn geheugen lag in puin kon ik hem nog maar troostenmaar hij is zichzelf kwijt alleen het boekje in zijn ladegeeft alles prijs, van tuin tot spijt

Wijnand

3 1

iedereen hier

kent iedereen hier iedereen zo zou je willen zo zou het mogen dat het licht hier zachter ligt dan daarbuiten dat iedereen neuriet met een stem die hier zachter klinkt dan daarbuiten die hier iedereen kent

Hans Van Ham

7 1

Koffielepelen

Dat de nacht valt en niet landt En de dag dus nooit meer komt Kan ik nemen, mee de diepte In die nooit echt holt, smiespelend uitvolt Koffielepelend benemen Kleine hapjes, kleine beetjes Kleine meters, centi dan, en zo gestaag dan kilo, hecto wie mag weet Expanderen, dan verdagen Een omvallen naar boven Het zwerk ontvangt de vormen En het licht stijgt langzaam op En de bodem zegt hallo daar Vergeet niet dat ik hier lig En blijf liggen, blijf dan liggen Ieder dient voor zich

Lore T.

22 3

Stilstand

de blauwe reiger op een rots in de rivier - standbeeld met veren

Margaretha Juta

2 0

Gebroken

Heeft iemand je ooit verteld dat je onmogelijk iemand kan troosten die zijn verdriet niet delen wil? Het is een zin die brandt op mijn lippen, ik moet moeite doen om hem in te slikken, heb het gevoel dat hij ergens in mijn keel blijft steken en ik stik. Ik hap naar adem omdat ik te veel woorden heb waarmee ik jou zou willen omarmen. Maar ik durf het niet. Ik ben bang dat jij dan nog stiller van me weg zal lopen, nog harder je best zal doen om van jezelf een ondoordringbaar fort te maken. Ik weet niet langer hoe ik jou moet aanraken, elke poging voelt als falen, als hameren op muren die geen oren hebben, ramen breken en me snijden aan de scherven van jouw pijn.En zelfs dat zou ik niet erg vinden als ik je daarmee redden kon. Maar ik heb alleen jouw zwijgen en de aanblik van je rug - gebroken trots.

Elfi Vandenabeele

15 4

Kabuki

de danseres vangt haar waaier op - net op tijd gezucht in de zaal

Margaretha Juta

2 0

ode aan de romanesco

ode aan de romanesco lieve romanesco van alle groenten voel jij je ongetwijfeld het minst gezien wij mensen weten het ook niet ben je een soort broccoli of groene bloemkool, misschien je hebt bijna geen eigen identiteit en je naam zijn wij eigenlijk ook altijd kwijt de blikken die je toegeworpen krijgt zijn altijd raar en hoe je ineens hier in de rekken bent beland daar hebben wij nog steeds het raden naar maar mooie romanesco fascinerend zijn is jouw beste eigenschap en uiteindelijk neemt bijna iedereen na de eerste nog een tweede hap dus gooi niet alle hoop overboord want als jij 1 ding bent is het wel enig in jouw soort

Ellen Tomaluk

2 0

Jij en ik

Jij en ik,We zijn als het strand en de zee,Golf na golf slaat op jouw kusten...Soms rustig, kalm, zacht...Soms woedend, stormachtig...Wanneer jouw ogen de mijne raken...Jij vult me als zandkorrels,En ik strek mijn armen zo ver als ik kan naar jou. Jij en ik,We zijn als de maan en de nacht,Je straalt zo helder in mijn nachten...Je lijkt zo dichtbij, alsof ik je kan aanraken,Maar je bent even ver weg...Mijn nacht verlicht jij,Wanneer je zachtjes glimlacht,En de duisternis wijkt voor het licht. Jij en ik,We zijn als de weg en de bestemming.Ik weet dat je daar bent, ik kom naar je toe...Aan het einde van alle wegen ben jij er.Wanneer ik je zie...Leiden al mijn wegen uiteindelijk naar jou. Jij en ik,We zijn als papier en pen.Jij bent als een witte pagina,En ik ben de pen die erover glijdt...Ik schrijf, pagina na pagina...Er is zoveel te schrijven,Zolang er papier is...Wanneer ik je aanraak,Lijkt het alsof alles wat ik schrijf nooit eindigt,Als een roman zonder einde. Jij en ik,We zijn als woorden en stilte.De woorden druppelen langzaam van jouw lippen,En ik luister in stilte naar elk van hen...Ik spreek de woorden in stilte.Soms is één blik zoveel waard als talloze pagina's,Wanneer mijn ogen in de jouwe kijken... Jij en ik,We zijn als de wolk en de regen.Jij bent een wolk die hoog in de lucht zweeft,En ik ben een regendruppel die op de aarde valt met de stralende zon...Wanneer je glimlacht,Verschijnt er plots een regenboog aan de horizon.Zeven kleuren, en in elke kleur zit een stukje van jou... Ken je een verhaal?De roos was verliefd op het gezang van de nachtegaal...En de nachtegaal was verliefd op de pracht van de roos...Haar enige wens was om op zijn tak te gaan zitten...Maar de takken van die mooie roos waren vol doornen...Ze waren zo verdrietig omdat ze niet samen konden zijn...Sindsdien verspreidt de roos zijn geur in de lucht voor de nachtegaal...En de nachtegaal antwoordt met serenades van ver weg... Jij en ik,We zijn als droom en werkelijkheid...In een verhaal van nachtegaal en roos...Wie is echt en wie is droom...Wat maakt het uit?Ik ben hier, jij bent in mijn hart.Jij en ik,We zijn als jij en ik...Soms ben jij een beetje ik, soms ben ik een beetje jij...

Schaduwpen

21 1

Vijver

de stille vijver komt tot leven - een kraai wast zich

Margaretha Juta

3 0

boslichaam

Hij ligt geveld aan een rand die ooit de rand niet was,een lange wind droogt het laatste hars uit zijn bast,Over zijn schouders voelt hij de poten van vertrekkend wild.Bestemd om beschreven te worden, gevouwen als speelbal te belanden in een vergeelde hoek. Te middenvan de verte stijgen paperassen als slanke wolken op en vinden hun lot als dreigende tros boven een stadwaarvan hij de naam niet kent.

Pieter Kesselaers

12 1

Al verheft de lift

al verheft de lift is de verdieping best tevreden met dat hoge nummer de hotelkamer ontvangt enkel korte liefde heeft ze daarom snel verjaagd diep in de nacht leven duisternis te lome armen die niets kunnen vangen terwijl ze vallen hoop teder verlangen drinken aan de bar lust en glorie alle flessen leeg zolang alles maar spontaan achterover valt de ondergrond had al een put gegraven voor die amoureuzen met hun vastgevroren snot in kromgeslagen neuzen zij liggen daar twee blauwe handen teder in elkaar want zij h o u d t zo veel van hem zachtheid van de droom stilte van de nacht uit de reeks 'Waanhoop'

Bernd Vanderbilt

0 0

mondige mussen

mondige mussen en grandioze gieren doen hun ding een paar nimmerzaten rust in de dakgoot

Lazy Midday

7 1

Lee Towers (uitgedaagd door Ischa Meijer)

dit is mijn beslissing dit is mijn visioen ik verkies het donker ik ontmoet engelen ze zitten opgesloten in een brandkast ik heb een wentelteefje gebakken dankzij de Libelle Lekker website ik strooi er kaneel op rug tegen de muur ik lees totaal belachelijke poëzie van uitgeverij de Zeef ‘ik doe niks anders dan dat ik geloof in iets waar ik in geloof’

Casper Hoogenboezem

4 0

Ode aan de Proficiat!

Proficiat! Graag gedaan Ondertussen volstaat het gezeik hypocriet Genoeg lulkoek De barones wacht op haar cadeau Waar -zogezegd- aan wordt gewerkt Ik hou van je is lulkoek Graag gedaan Proficiat! Proficiat is een mislukt papier-maché beeldhouwwerkje Van een penis gemaakt door een autistisch kloothommeltje Lang leve de Proficiat!

Casper Hoogenboezem

5 0

De psychiater is ongeïnteresseerd

Ik eet een koffiekoek De Ethiopische overbuurvrouw Is een mormel en draagt een roze hoofddoek Ze heeft honger Lukraak vertel ik Over de alcohol en de seksuologe De psychiater is ongeïnteresseerd Dat is een ergernis die je kan vergelijken Met de diagnose longkanker Mijn wil zweeft in de wolken Mijn libido kampeert in Groenland bij zevenentwintig graden Celsius onder nul Lukraak vertel ik Over de mislukte rookstop en de depressie De psychiater is ongeïnteresseerd Gaat hij in slaap vallen? Fluanxol was z’n beste idee en een goede gok Het al dan niet professioneel gefrunnik Aan mijn brein De oplossing: rode wijn En Ge kunt ze kussen

Casper Hoogenboezem

9 0

Workshop in het museum

Heleen is onverstandig Woke Één patient hebben ze moeten terugbrengen naar de instelling Een ander zat met z’n vinger tussen de drukpers Verpletterend educatief creatief Krokuskriebels Salvatore Adamo zingt Vous permettez monsieur De vader van de meesterdrukker was Een alcoliekerbeenhouwer die met z’n slagersmessen Gooide Krokuskriebels Niemand is nog lid van de gezinsbond ‘het hoeft hier niet te stinken,’ zei de educatiemedewerker nog

Casper Hoogenboezem

5 0

Roep de kroegbaas!

Paul zegt ‘je moet stelliger zijn!’ Ik kan wel een uitstel van betaling schrijven ‘gij schaamt u soms een beetje zeker?’ Ze lachen Roep de kroegbaas! Het was een fijn gesprek Ge ontmoet een kunstenares met het aura van genialiteit in Brussel De man verlaat het restaurant Hij heeft het eten niet aangeroerd Some guys have all the luck Roep de kroegbaas! Ik zoek de onveiligheid Zelfmoord: hij springt kwiek in de achterkant van de vuilkar En wordt samen met het echte afval verpletterd en fijn gemalen De jongeman in een korte fluo broek graatmager maar sterk Roep de kroegbaas! De spandoek ‘Jezus Leeft’ hangt er nog steeds Ik eet een boterhammetje ik heb het niet meer koud Noodweer in Argentinië waar zijn mijn pilletjes? Haar kip heeft een oorontsteking Roep de kroegbaas!

Casper Hoogenboezem

3 0