Geschiedenis zijn mensenlevens
die over de rand van de horizon vallen
mijn dode overgrootvader wordt stilaan
naamloos ook wat hij mij nog influistert
is steeds ijler mistig omdat snelheid
er doorheen jaagt het verschil meetbaar
de boerenstiel en de traagheid verleerd
Ik heb van de mist wat condens bewaard in een potje
maar meestal is het mist met de schijn van niets
alleen op kille dagen
ontwaar ik wat druppels van gedachten
met een vage waas achteraf
verdampt het ook met kleine beetjes