Pagina 1
Het is de eerste dag van de grote vakantie. Eindelijk tijd om te spelen, denkt Finn.
"Zal ik voetballen? Nee, ik ga met de step naar het skatepark. De vakantie mag wild beginnen.”
Maar ... wat nu? Zijn step staat niet op de vaste plek in het schuurtje bij de fietsen. De step is nergens te vinden.
(tekening)
Pagina 2
Wellicht weet oma waar zijn step is. Ze past op Finn en zijn zusje terwijl mama en papa werken zijn. Misschien gebruikt ze de step om de was op te hangen in de tuin. Slim van oma, want dat gaat sneller.
Nee, toch niet. Oma staat in de keuken. Ze schilt de aardappelen.
(tekening)
Pagina 4
"Misschien is zus met je step aan het spelen", zegt ze.
"Nee oma. Zusje is te klein. Ze kan helemaal niet bij het stuur. Of anders niet met haar voetjes op de plank."
(tekening)
Pagina 5
Misschien heeft opa de step meegenomen? Hij was vroeger postbode. Stel dat hij nog een tas met brieven gevonden heeft? En die is hij nu met de step van Finn naar de mensen brengen.
Nee, ook niet. Opa zit zoals gewoonlijk in de tuin. Hij sproeit zijn moestuin.
"Is je step foetsie? Oei. Nee, Finn, ik heb die niet gezien."
"Foetsie? Wat is foetsie opa?"
"Dat betekent gewoon dat je step weg is. Verdwenen of zoek. Misschien weet mama of papa waar hij is?"
(tekening)
Pagina 6
Papa? Dat zou best kunnen. Hij is politieagent. Met de step kan hij de boeven nog sneller bij de kraag vatten. Hij zegt dikwijls dat ze hem te snel af zijn. Als een superheld vangt hij ze nu. Goed idee van hem.
Maar nee. Papa zit gewoon aan zijn bureau. Met een tas koffie. Niets boeven.
"Jouw step? Nee, Finn. Niet gezien. Mama zal die wel opgeruimd hebben."
(tekening)
Pagina 7
Natuurlijk. Mama zegt altijd dat ze tijd tekort heeft in het ziekenhuis. Met een step gaat ze vliegensvlug van de ene patiënt naar de andere. De vliegende verpleegster.
Nee, ook niet. Mama staat te babbelen met een andere verpleegster. "Nee, ik heb je step niet opgeruimd Finn. Je hebt die zeker ergens achtergelaten."
Ja. Maar waar?
(tekening)
Pagina 8
Misschien is de hond met zijn step aan het spelen. Nee, Boris op de step, dat kan helemaal niet.
Ofwel zijn de boeven er met zijn step vandoor. Daarom zijn ze papa te snel af. Dat zou best kunnen.
(tekening)
Pagina 9
Maar wacht even. Gisteren was het toch de laatste dag school. Nu weet hij het. Hij mocht zijn step meenemen naar de klas. Oma is Finn komen halen met de auto. Heeft hij de step nu in de koffer gestoken of niet?
Snel naar school, denkt Finn. Maar de poort is dicht. Natuurlijk. Meester Luc heeft ook vakantie. Twee maanden zonder step. Pfff. Is dat balen voor Finn.
(tekening)
Pagina 10
Hey. Wat is dat? De klink van de poort gaat toch naar beneden. De directrice heeft die wellicht vergeten te sluiten.
Zal ik snel door het raam van de klas kijken, denkt Finn. Dan weet ik zeker dat mijn step in de klas staat en moet ik niet verder zoeken.
(tekening)
Pagina 11
Wat is het muisstil op de speelplaats. Finn sluipt op de toppen van zijn tenen naar de klas. Zoals een balletdanser. Hij kijkt door het raam.
Jawel, daar staat de step. Naast zijn bank. "Dag step", zegt Finn.
(tekening)
Pagina 12
"Dag Finn", zegt plots een stem naast hem. Finn springt van het schrikken bijna zo hoog als het dak van de school. Het is meester Luc.
"Dag meester Luc. Bent u ook iets vergeten in de klas?", zegt Finn. "Nee hoor, ik niet. De klas moet nog opgeruimd worden. Daar ben ik nog een paar daagjes mee zoet. Dan begint mijn vakantie."
"Maar je komt zeker die step van jou halen. Ik dacht nog: die breng ik straks naar Finn. Neem hem maar mee. Fijn spelen. Het is vakantie Finn."
(tekening)
Pagina 13
Dat laat hij zich geen twee keer zeggen. "Tot ziens meester Luc. Dank je wel." En weg is hij. Op zijn step door de open schoolpoort.
Laat die vakantie nu maar snel beginnen.
(tekening)